Lokalizacja - Czeluścin - przy krzyżu na skrzyżowaniu obok szkoły Pępowo – Cegielnia – Czeluścin – Czeluścinek - Magdalenki - Krzekotowice – Gębice Kościuszkowo – Siedlec – Babkowice – Pępowo (ok. 25 km)
W Czeluścinie, na skrzyżowaniu przy stojącym obok budynku byłej szkoły krzyżu, 8 września 1939 r. Niemcy zastrzelili Franciszka Napierałę. Ten młody, pełen energii Polak, społecznie zaangażowany (należał do sprawnie działającej w Czeluścinie młodzieżowej organizacji PSL- „Wici”), o silnie antyniemieckim nastawieniu reprezentował sobą wszystko to, z czym naziści od pierwszych dni okupacji podjęli bezwzględną walkę. Dlatego musiał zginąć. W kronice szkoły w Czeluścinie odnotowano, że w dniu zastrzelenia Franciszka Napierały do Czeluścina przyjechał oddział hitlerowców w czarnych mundurach (SS-manów) terroryzując miejscową ludność. Już wtedy (zapisy w szkolnej kronice uzupełniono w 1945 r.) nieznane były powód i sposób wykonania zbrodni. Kronika podaje tylko informację o tym, że Franciszek Napierała musiał przed śmiercią klęczeć przed krzyżem znajdującym się koło szkoły w Czeluścinie, z rękoma wzniesionymi nad głową. Jego zwłoki leżały kilkadziesiąt metrów dalej, w rowie, skąd zabrał je Władysław Klepacki przyprowadzony późnym wieczorem przez katów hitlerowskich. Podobno oprawcy kazali Franciszkowi Napierale uciekać i podczas „ucieczki” go zastrzelili. To by tłumaczyło, dlaczego ciało znaleziono w odległości kilkudziesięciu metrów od krzyżówki i stojącego tam krzyża, przy którym klęczał przed egzekucją.
Franciszek Napierała
Zapomnianym bohaterem z Czeluścina, o którym również pragniemy w czasie naszej rowerowej wyprawy pamiętać jest żołnierz generała Andersa – kapral Stanisław Kulawski. W 1937 r. ożenił się z Cecylią Biernacką z Czeluścina. We wrześniu 1939 r. dostał się do niewoli sowieckiej. Po ogłoszeniu amnestii wstąpił do powstających oddziałów Wojska Polskiego. Z armią gen. Andersa opuścił ZSRR w 1942 r. Przeszedł cały szlak bojowy II Korpusu. Walczył pod Monte Cassino w 11 batalionie saperów. Po powrocie do kraju w 1947 roku zamieszkał w Czeluścinie. Zmarł 19 września 1986 r. i został pochowany na cmentarzu parafialnym w Pępowie. Odznaczony był: Krzyżem Pamiątkowym Monte Cassino, Medalem Wojska, Gwiazdą Italii, Brytyjskim Medalem Wojennym
